Suchedniów

Suchedniów,

miasto w województwie świętokrzyskim, w powiecie skarżyskim, na Płaskowyżu Suchedniowskim, nad Kamionką (dopływ Kamiennej), między parkami krajobrazowymi Suchedniowsko-Oblęgorskim i Sieradowickim, w otoczeniu Puszczy Świętokrzyskiej.

Ludność miasta: ogółem — 8,3 tys. mieszkańców (2019)

Gęstość zaludnienia: 141,5 os/km² (2019)

Powierzchnia: 59 km²

Współrzędne geograficzne: długość geograficzna: 20°50′E, szerokość geograficzna: 51°04′N

Prawa miejskie: nadanie praw — 1962

Oficjalne strony WWW: www.suchedniow.pl

osiedle górniczo-hutn. w Staropol. Okręgu Przem.; od pocz. XVI w. czynna kuźnica; w XVII–XVIII w. dymarki i fryszerki żelaza, ok. 1760 zbudowano blachownię; 1709–89 własność biskupów krak., następnie rządowa; od 1795 w zborze austr., od 1809 w Księstwie Warsz., od 1815 w Królestwie Pol.; po 1816 znaczna rozbudowa Suchedniowa (fryszerka, fabryka wyrobów żel., produkcja maszyn roln., broni, górnictwo); 1840 zainstalowano tu maszynę parową. W 1863 Suchedniów częściowo spalony przez Rosjan za udział górników w powstaniu styczniowym 1863–64; dalszy rozwój po zbudowaniu 1885 linii kol. (przemysł drzewny, wyroby żeliwne i kamionkowe); siedziba rządowego dozorstwa hutn., od 1833 — zarządu Wschodniego Okręgu Górniczego; w okresie międzywojennym, m.in. czynna Suchedniowska Fabryka Odlewów. Podczas okupacji niem. 1941–42 getto (ok. 5 tys. osób, zginęli w ośr. zagłady w Treblince); w rejonie Suchedniowa działalność partyzantki; 1943 tajna produkcja pistoletów maszyn. typu sten; prawa miejskie 1962. Ośr. usługowy i przem.; przemysł: miner. (kamieniołomy różowych piaskowców, eksploatacja iłów), środków transportu (wózki podnośnikowe), drzewny, spoż., kosmet.; neorenes. kościół rozbudowany z barok. kaplicy z 1758 (1852, H. Marconi, przebudowa 1912, K. Prokulski).