Stethaimer Hans
 
Encyklopedia PWN
Stethaimer
[sztẹthair],
Stettheimer, Hans (mł.), ur. 1390, zm. po 1459,
syn Hansa st., niem. architekt i rzeźbiarz;
czynny w południowych Niemczech; kończył budowle rozpoczęte przez ojca; w przypisywanych mu pracach były widoczne: późnogot. dekoracyjność, wyrażona za pomocą łuków w ośli grzbiet czy maswerków, a także wpływy sztuki parlerowskiej; dokończył budowę kościoła Św. Marcina w Landshut (ambona 1422, ołtarz gł. 1424, 2 portale korpusu 1429–32).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia