Stethaimer Hans
 
Encyklopedia PWN
Stethaimer
[sztẹthair],
Stettheimer, Hans (st.), właśc. H. von Burghausen, ur. ok. 1350, Burghausen, zm. 10 VIII 1432, Landshut,
ojciec Hansa mł., architekt niemiecki;
gł. reprezentant architektury pocz. XV w. w południowych Niemczech; charakterystyczną cechą budowanych przez niego kościołów było halowe prezbiterium z obejściem i filar usytuowany za ołtarzem, na osi budowli; sklepienia wykazywały wpływ sieciowych sklepień parlerowskich; wnętrza charakteryzowały się późnogot. dążeniem do wertykalizmu i jednoprzestrzenności; gł. prace: kościół Św. Ducha i korpus kościoła Św. Marcina (tu popiersie S.) w Landshut (oba od 1407), prezbiterium kościoła Franciszkanów w Salzburgu (od 1408).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia