Sterjọpulos Kọstas, Kọstas Stergiọpoulos, ur. 1926, Ateny, zm. 11 I 2016,
pisarz grecki;
Sterjọpulos Kọstas
Encyklopedia PWN
wykładowca literatury na kilku uniwersytetach gr.; współpracownik najważniejszych czasopism lit.; w okresie rządów junty czarnych pułkowników (1967–74) na znak protestu zaprzestał publikowania; rozgłos zyskał dzięki powieści lirycznej I klistị zoị [‘zamknięte życie’] (1952), opisującej marazm prowincjonalnej egzystencji; autor 8 zbiorów poet., z których pierwszy, Ta topịa tu fengariụ [‘krajobrazy księżycowe’] (1955), pozostawał pod wpływem symbolizmu; w późniejszej twórczości przeważały tony refleksyjne, uproszczona forma, oszczędność środków wyrazu (m.in.: I skiạ ke to fos ‘cień i światło’ 1961, O kịndhinos ‘niebezpieczeństwo’ 1965, Ta topịa tu ịliu ‘krajobrazy słońca’ 1971, Ta misạ tu plu ‘połowa rejsu’ 1974); studia i eseje poświęcone twórczości poet. K. Kariotakisa.
