Społeczny Komitet Antykomunistyczny
 
Encyklopedia PWN
Społeczny Komitet Antykomunistyczny, kryptonim Antyk,
instytucja Pol. Państwa Podziemnego, powołana 26 X 1943 przez Krajową Reprezentację Polit. w celu zwalczania wpływów partii komunist. (PPR) w społeczeństwie;
w jego skład weszli przedstawiciele ponad 20 konspiracyjnych ugrupowań polit., m.in. PPS-WRN, SL, SP, SN, Konwentu Organizacji Niepodl., Społ. Organizacji Samoobrony oraz dep.: Informacji i Spraw Wewn. Delegatury Rządu RP na Kraj i BIP KG AK; przewodniczący: F. Białas („Nieniewski”), zast.: S. Korboński („Nowak”), F. Urbański („Kurzawa”); Społeczny Komitet Antykomunistyczny powołano również w okręgach; II 1944 Społeczny Komitet Antykomunistyczny opublikował odezwę do pol. społeczeństwa, w której wyjaśniano, że PPR realizuje sow. plany podporządkowania Polski i zmiany jej wschodniej granicy, fałszywie posługując się nar. i demokr. hasłami; Komitet gromadził i analizował informacje o działalności komunistów; wykorzystując środki Kierownictwa Walki Podziemnej, Dep. Informacji Delegatury RP na Kraj, BIP KG AK i ugrupowań polit. prowadził propagandę antykomunist. (broszury, ulotki).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia