Sonderbehandlung
[zọndər˜; niem., ‘specjalne potraktowanie’]
(SB),
Sonderbehandlung
Encyklopedia PWN
kryptonim wprowadzonej IX 1939 przez R. Heydricha praktyki mordowania więźniów bez wyroków sądów, jedynie na podstawie decyzji organów policji polit. (Sipo, Gestapo), w wyniku której pozbawiono życia dziesiątki tys. ludzi; więźniów, którym nie można było udowodnić winy przed sądem, względnie skazanych po odbyciu kary, kierowano do obozów koncentracyjnych celem SB; określenie to było używane także w raportach Einsatzgruppen z przeprowadzanych przez nie akcji; niekiedy zastępowano je terminem „Umsiedlung” (przesiedlenie).
