Sokaris

Sokaris,

w staroż. Egipcie pierwotnie bóstwo lokalne czczone na terenie, gdzie od końca IV tysiąclecia p.n.e. rozwinęło się Memfis i nekropola, której część (Sakkara) wywodzi swą nazwę od jego imienia;

odtąd S. stał się patronem memfickiego cmentarza i tamtejszych warsztatów rzemieślniczych wykonujących wyposażenie grobowe, co wiązało go z czczonym w Memfis Ptahem, a także z patronem zmarłych Ozyrysem (triada: Ptah–S.–Ozyrys; egipskie triady). W ikonografii przedstawiany jako sokół lub król z głową sokoła. Święto S. u progu okresu wegetacji było obchodzone w całym kraju jako święto odrodzenia (przyrody, także zmarłych), a jego uczestnicy nosili na szyi wianki z młodej cebuli; atrybutami S. były: barka Henu zdobiona głową gazeli i wielki emblemat w kształcie lotosu z koroną Nefertuma.