Siergijew Posad, Siẹrgijew Posạd, 1919–30 Siergijew, do 1991 Zagorsk,
m. w Rosji, w obwodzie moskiewskim, 70 km na północny wschód od Moskwy, na południowych stokach Grzędy Smoleńsko-Moskiewskiej; ośrodek adm. rejonu.
Siergijew Posad
Encyklopedia PWN
112 tys. mieszk. (2010); przemysł maszyn., metal., chem., materiałów budowlanych, meblarski; stary ośr. lud. rzemiosła (m.in. zabawki, rzeźba w kości i drewnie, malowidła na drewnie); instytut nauk.-badawczy zabawek; Moskiewska Akad. Duchowna (od 1814), seminarium (1742); ośr. turyst.; muzea hist.-artyst. i zabawek. Miasto uformowało się wokół jednego z najważniejszych ruskich monastyrów, zał. w poł. XIV w. przez mnicha Sergiusza z Radoneża (Siergija) — od 1744 Ławra Troicko-Siergijewska (1919–46 zamknięta); z połączenia osad poklasztornych 1919 powstało m. Siergijew; w skład zespołu ławry (wpisanej na Listę Świat. Dziedzictwa Kult. i Przyr. UNESCO), otoczonego murami o dł. ok. 1,5 km (1540–50, umocnionymi po oblężeniu przez wojska pol. w XVII w.) z 12 basztami, wchodzi ok. 50 budowli; wśród nich: sobory — Troicki (1422–23) z ikonostasem A. Rublowa i Daniiła Czornego i malowidłami ściennymi (1635) i Zaśnięcia Bogurodzicy (1559–85) z freskami (1684); cerkwie — Duchowska (1476), Zosimy i Sawwatija (1635–37) z zabudowaniami szpitalnymi, nadbramna Ioanna Priedtieczy (1699), Michiejewska (1734), Smoleńska (1745–48), budynek refektarza z cerkwią Siergija (1686–92); pałace metropolity i carski (oba z końca XVIII w.); zespół cel mnichów (XVII–XIX w.); 5-kondygnacjowa dzwonnica (1740–70, wys. 88 m); w pobliżu monasteru cerkwie: Wwiedienska i Piatnicka z refektarzem i dzwonnicą (obie z 1547), a także Piatnicka studnia (koniec XVII, pocz. XVIII w.) — kaplica-rotunda z kopułą. W mieście budowle klasycyst. z XVIII i XIX w.
