Seleucja
 
Encyklopedia PWN
Seleucja, gr. Seleúkeia,
nazwa wielu starożytnych miast, zakładanych w Azji przez Seleucydów:
1) Seleucja nad Tygrysem (obecnie ruiny), założona ok. 312–310 p.n.e. przez Seleukosa I Nikatora; druga stolica państwa Seleucydów; III–pocz. II w. p.n.e. jeden z największych ośrodków handlowych w Mezopotamii; wielkie centrum handlowe również pod panowaniem Partów; zburzona przez Rzymian 165 n.e., stopniowo upadła; ruiny miasta położone na zachodnim brzegu Tygrysu (naprzeciw Ktezyfontu); w wyniku badań archeologicznych odkryto pozostałości wielu budowli (m.in. świątyń, pałaców, domów), ceramikę, drobną plastykę i monety; 2) Seleucja na syryjskim wybrzeżu Morza Śródziemnego, u podnóża gór Pieria, na północ od ujścia rzeki Orontes, założona ok. 300 p.n.e.; port położony w pobliżu Antiochii; upadła w VI w. n.e.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia