Scamozzi Vincenzo
 
Encyklopedia PWN
Scamozzi
[skamọcci]
Vincenzo, ur. 2 IX 1548, Vicenza, zm. 7 VIII 1616, Wenecja,
wł. architekt i teoretyk architektury;
w działalności arch. nawiązywał do S. Serlia, J. Sansovina i A. Palladia, których dzieła kończył (m.in. Palladia — Villa Rotonda k. Vicenzy 1580–91, Sansovina — Libreria Merciana w Wenecji od 1582); gł. dzieła: pałace w Vicenzie — Godi (1569), Trissino (1577–92), inne: Villa Pisani w Lonigo (ok. 1576), Villa Verlato w Villaverla (1574, 1590–1616); ostateczne ukształtowanie pl. Św. Marka (1582) wraz z gmachem Nowych Prokuracji (1586) i pałac Contarini (1608) w Wenecji; teatr w Sabbioneta (1588–89); gł. dzieło teoret. Scamozziego, eklektyczny traktat Dell’Idea dell’Architettura Universale... (1615), będący wykładem historii i problemów architektury cywilnej i militarnej, podsumowuje arch. myśl renesansu (w tymże traktacie projekt elewacji i opis zamku w Zbarażu, wykonane dla ks. K. Zbaraskiego).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia