Sawitar
 
Encyklopedia PWN
Sawitar
[sanskr. savit ‘ten, który pobudza’],
w mitologii indyjskiej okresu wedyjskiego bóstwo słoneczne (obok Surji i Puszana, z którymi bywa identyfikowany) reprezentujące rodzące się światło słoneczne, które pobudza do życia i działania oraz rozbudza natchnione myśli poetów (ryszi);
wyobrażany jako złotooki i złotoręki mężczyzna, powożący złotym rydwanem; jego blask chroni przed złymi snami, złośliwymi duchami i czarami; związany z kultem zmarłych, których odprowadza do krainy sprawiedliwych; poświęcona mu strofa (Gajatri) pochodząca z Rygwedy, jeden z nielicznych przykładów recepcji tekstu wedyjskiego przez hinduizm, jest recytowana jako dobrowróżbna mantra podczas porannej ceremonii pozdrowienia słońca (surja-namaskara).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia