Sadowski Zdzisław Lech, ur. 10 II 1925, Warszawa, zm. 6 XII 2018, Majdan,
ekonomista.
Sadowski Zdzisław Lech
Encyklopedia PWN
Uczeń E. Lipińskiego, A. Wakara, O. Langego, M. Kaleckiego i Cz. Bobrowskiego; zajmował się problemami rozwoju gospodarczego, transformacji systemowej, strategii rozwoju; 1965–70 profesor Uniwersytetu w Akrze (Ghana), 1970–72 dyrektor w Centrum Planowania Rozwoju ONZ w Nowym Jorku; od 1980 profesor Uniwersytetu Warszawskiego; 1981–85 zastępca Pełnomocnika Rządu ds. Reformy Gospodarczej, 1987–88 wicepremier, przewodniczący Komitetu Rady Ministrów do spraw Realizacji Reformy Gospodarczej, przewodniczący Komisji Planowania przy Radzie Ministrów; 1989 uczestnik obrad Okrągłego Stołu w zespole ds. gospodarki i polityki społecznej; od 1991 redaktor naczelny „Ekonomisty”; od 1984 członek TNW, od 1994 — PAN; od 1947 członek, a od 1985 prezes Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego; członek Klubu Rzymskiego; główne prace: Pieniądz i początki upadku Rzeczypospolitej w XVII wieku (1964), Wyzwania rozwojowe (współautor, 1977), Reforma z bliska (1983), Obraz przyszłego systemu polskiej gospodarki (1986), Poland — The Great Transition (1991), Cele społeczne w określaniu strategii rozwoju w procesie transformacji systemowej (1994), Szukanie drogi (1995), Eseje o gospodarce (2000).
