Rykow Aleksiej I., ur. 13 II 1881, Saratów, zm. 15 III 1938, Moskwa,
działacz komunist. i państw. ZSRR;
Rykow Aleksiej I.
Encyklopedia PWN
od 1899 czł. SDPRR; uczestnik rewolucji 1905–07 i październikowej 1917; pierwszy bolszewicki komisarz spraw wewn. (XI 1917); następnie m.in. od 1921 wiceprzewodniczący, a po śmierci Lenina 1924–30 przewodniczący Rady Komisarzy Lud. ZSRR i jednocześnie Ros. FSRR; od 1923 czł. Biura Polit. partii komunist., przeciwnik zakończenia Nowej Ekonomicznej Polityki oraz forsownej kolektywizacji i industrializacji; wraz z N. Bucharinem na czele tzw. prawicowej opozycji w WKP(b); 1930 usunięty z zajmowanych stanowisk; po złożeniu 1931 samokrytyki komisarz łączności; 1937 aresztowany, skazany na śmierć w procesie dwudziestu jeden i stracony.
