Rutilius Rufus
 
Encyklopedia PWN
Rutilius Rufus, Publius Rutilius Rufus, ur. ok. 155, zm. ok. 75 r. p.n.e.,
wódz, polityk i pisarz rzymski;
stoik; 134–133 p.n.e. służył pod Numancją; pretor ok. 118; wraz z Mariuszem 109 legat w Numidii; 105 konsul; po klęsce pod Arausio organizował obronę Italii; zapoczątkował reformy wojsk., kontynuowane przez Mariusza; 94 r. legat Kwintusa Mucjusza Scewoli w Azji, bronił prowincji przed publikanami; 92 r. skazany w skandalicznym procesie za zdzierstwa (w rzeczywistości jako osobisty wróg Mariusza); uszedł na wygnanie do Mityleny, skąd 88 r. uciekł po inwazji Mitrydatesa VI Eupatora; od 84 r. aż do śmierci mieszkał w Smyrnie; napisał po grecku pamiętniki wykorzystywane przez późniejszych historyków.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia