Rusini

Rusini,

hist. nazwa plemion zachodnio- i wschodniosłow., które uległy ekspansji normańskich Rusów i zostałych schrystianizowane w obrządku wschodnim;

w czasach nowożytnych nazwa Rusini pozostawała zarezerwowana dla części zamieszkującej Koronę i W. Księstwo Litew., podczas gdy dla części pozostającej na wschód od granic Rzeczypospolitej stosowano raczej nazwę zbiorową Moskwa lub Rosjanie; Rusini koronni w swej warstwie szlacheckiej albo przyjmowali katolicyzm, albo wyznanie ewangelickie lub arianizm, skąd w większości szli do katolicyzmu, albo też pozostawali w obrządku wschodnim jako unici lub dyzunici (prawosławni), gdy pozostałe warstwy społ. trwały przy prawosławiu; formuła gente Ruthenus — natione Polonus (‘z rodu Rusin, z narodowości Polak’), stosowana przez samych Rusinów jako wyraz nar. i opcji, i specyfiki, nie budziła kontrowersji aż do połowy XIX w.; nazwa Rusini zaczęła być wypierana w XIX w. Rusinów litew. nazywano Białorusinami, zamieszkujących zaś województwa ukrainne Korony — Ukraińcami.