Rastatt

Rastatt

[rạsztat],

m. w południowo-zachodniej części Niemiec, w kraju związkowym Badenia-Wirtembergia, na Niz. Górnoreńskiej, nad rz. Murg (dopływ Renu). Wzmiankowane po raz pierwszy 1084; od 1404 osada targowa, 1700 prawa miejskie, 1705–71 rezydencja margrabiów badeńskich; po hiszp. wojnie sukcesyjnej 7 III 1714 zawarto w R. traktat austr.-fr., potwierdzający warunki pokoju utrechckiego 1713; 1797–99 obradował tu kongres pokojowy przedstawicieli Francji i Niemiec, będący następstwem pokoju w Campo Formio i mający na celu uregulowanie spraw związanych z ustępstwami terytorialnymi na rzecz Francji; 1848–49 ośrodek powstania badeńskiego.

Wzmiankowane po raz pierwszy 1084; od 1404 osada targowa; od 1705 miasto, od 1771 rezydencja margrabiów badeńskich; 1714, po hiszp. wojnie sukcesyjnej, zawarto w Rastatt traktat austr.-fr. potwierdzający warunki pokoju w Utrechcie (1713); 1797–99 obradował tu kongres pokojowy przedstawicieli Francji i Niemiec, będący następstwem pokoju w Campo Formio; miał na celu uregulowanie ustępstw terytorialnych na rzecz Francji; ośr. powstania badeńskiego; Przemysł środków transportu, metal., precyzyjny (w tym opt.), elektrotechniczny, papierniczy, odzieżowy, poligraficzny; muzea (m.in. wojska); barok. założenie miejskie z budowlami z XVIII w. (pałac, Pagodenburg, kościoły dworski i farny). W pobliżu Rastatt pałac letni Favorite (XVIII w., ob. muzeum).