Poniński Adam

Poniński Adam, książę (od 1774), ur. 1758 lub 1759, zm. 1816, Tulczyn,

syn Adama, generał wojsk koronnych;

od ok. 1780 służył w kawalerii nar.; odbył kampanię pol.-ros. 1792 i uzyskał stopień majora oraz Order Wojenny Virtuti Militari; podczas sejmu grodzieńskiego 1793 bezskutecznie oponował przeciw dyktatowi ros.; wziął udział w konspiracji przedpowstańczej i w powstaniu kościuszkowskim 1794, dowódca pułku w bitwie pod Szczekocinami, od IX 1794 dowódca dywizji (generał major), 10 X zbyt późno otrzymał rozkaz T. Kościuszki wzywający go do Maciejowic i przybył tam dopiero po klęsce wojsk pol., co stało się przyczyną nieuzasadnionego oskarżenia P. o nieudolność i zdradę.