Polskie Towarzystwo Historyczne
 
Encyklopedia PWN
Polskie Towarzystwo Historyczne (PTH),
centralna organizacja historyków pol., (profesjonalistów i amatorów), z siedzibą w Warszawie (od 1950, 1886–1945 Lwów, 1945–50 Kraków);
zał. 1886 we Lwowie pod nazwą Tow. Hist. we Lwowie, 1925 przekształcone w ogólnopol. towarzystwo nauk. pod obecną nazwą; prezesi m.in.: K. Liske, L. Finkel, F. Bujak, T. Manteuffel, S. Herbst, M. Biskup, H. Samsonowicz, A. Zahorski, A. Ajnenkiel, J. Staszewski, W. Wrzesiński; od 1890 co 5 lat organizuje Powszechne Zjazdy Historyków Pol.; gł. wydawnictwa: „Kwartalnik Historyczny” (1887–1953), „Przegląd Historyczny” (od 1905), „Biuletyn Polskiego Towarzystwa Historycznego” (od 1955), „Rocznik Łódzki” (od 1928), „Rocznik Kaliski” (od 1968), „Małopolskie Studia Historyczne” (1958–66), „Ziemia Czerwieńska” (1935–38), „Sobótka” (od 1946).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia