Polska Partia Socjalistyczna zaboru pruskiego
 
Encyklopedia PWN
Polska Partia Socjalistyczna zaboru pruskiego, PPS zaboru pruskiego,
partia socjalist.;
powstała 1893 z połączenia pol. organizacji socjalist. w Niemczech, 1893–1913 formalnie wchodziła w skład Socjaldemokr. Partii Niemiec, faktycznie pozostawała niezależna; za swój gł. cel uznawała odbudowę niepodległego państwa pol. o ustroju demokr.; współpracowała ze Związkiem Zagranicznym Socjalistów Pol., PPS, PPSD; działała gł. na Górnym Śląsku i w skupiskach robotników pol. w Niemczech, 1910 liczyła ok. 2 tys. członków; podczas I wojny świat. zawiesiła działalność; gł. działacze: A. Brefus, J. Biniszkiewicz, E. Golde-Stróżecka, J. Haase, F. Morawski; organ prasowy: „Gazeta Robotnicza”; IV 1919 weszła w skład Polskiej Partii Socjalistycznej.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia