Półkozic, Połukoza, Oślagłowa,
polski herb szlachecki;
Półkozic
Encyklopedia PWN
rys. Z. Kwiatkiewicz/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
głowa ośla srebrna w polu czerwonym; najstarsza pieczęć pochodzi z 1370; spotykany gł. w Małopolsce, we wschodniej Wielkopolsce, na Rusi, od 1413 na Litwie; herbem Półkozic pieczętowali się m.in.: Błędowscy, Boguszowie, Ligęzowie, Świdzińscy; odmiany tego herbu używali także Młodeccy.
