Polanie,
plemiona wschodniosłow. zamieszkujące oba brzegi Dniepru oraz dolny bieg Desny i Prypeci;
Polanie
Encyklopedia PWN
w IX w. gęsto zaludnione (liczne kurhany) ziemie Polan, początkowo podległe Chazarom, potem niezależne, zostały ostatecznie zajęte przez ks. nowogrodzkiego Olega; przez ziemie Polan przechodził szlak handl. „od Waregów do Greków” wiążący północną Europę z wybrzeżem czarnomor. i Bizancjum; największymi miastami Polan były: Kijów i Perejasław; w X w. Polanie podporządkowali sobie Drewlan, Dregowiczów i Siewierzan, a ich ziemie zaczęto nazywać Rusią (nazwa Polanie ostatni raz użyta w latopisie 944).
