Polak-katolik

Polak-katolik,

stereotyp historyczny,

ukształtowany w XVII w. (idea Polski jako przedmurza chrześcijaństwa); politycznego znaczenia nabrał w dobie rozbiorów i oporu przed rosyjskim prawosławiem i pruskim protestantyzmem; wynikał z katolicyzmu zdecydowanej większości polskiego społeczeństwa; przynależność do narodowości polskiej została uzależniona od wyznawania wiary katolickiej, którą uznano za cechę polskiego charakteru narodowego.