Pliniusz Starszy
 
Encyklopedia PWN
Pliniusz Starszy, Caius Plinius Secundus, zw. też Maior, ur. ok. 23 r., Novum Comum (ob. Como), zm. 24 VIII 79 r., okolice Wezuwiusza
, wuj Pliniusza Młodszego, rzymski pisarz, polityk wojskowy i wyższy urzędnik.
Kalendarium
Brał udział w wojnie przeciwko Germanom; pod koniec życia był prefektem floty w Misenum; autor encyklopedycznego dzieła Historia naturalna (wydanie polskie pt. Historyi naturalnej ksiąg XXXVII, t. 1–10 1845, nowy przekład 1961), złożonego z 37 ksiąg, zawierającego opis przyrody żywej i nieożywionej (botanika, zoologia, geografia, antropologia, fizjologia, mineralogia, ciała niebieskie), dane o lecznictwie i lekach, psychologii, przemyśle, uprawie roli, sztuce; dzieło to było ważnym źródłem informacji aż do czasów odrodzenia; inne dzieła Pliniusza Starszego nie zachowały się, są znane z fragmentów w pismach innych autorów; zginął podczas obserwacji wybuchu Wezuwiusza.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia