Pawłowsk, Pạwłowsk, 1918–44 Słuck,
m. w Rosji, w obwodzie leningradzkim, 30 km na południe od Petersburga, nad Sławianką.
Pawłowsk
Encyklopedia PWN
— 14,3 tys. mieszk. (2009). Założony 1777–78 dla syna Katarzyny II — Pawła; od 1796 miasto i letnia rezydencja carska z parkiem widokowym, 1837 połączona linią kol. z Petersburgiem; 1941–44 poważnie zniszczony, odbud. 1946–77. Klasycystyczny zespół pałacowo-parkowy (ob. muzeum); Wielki Pałac (1782–86 — C. Cameron, rozbudowa 1797–99 — V. Brenna, odbud. po pożarze 1803 — A. Woronichin, 1822–24 rozbudowa — K. Rossi); wnętrza o bogatej dekoracji rzeźbiarskiej i mal. (m.in. M. Kozłowski, I. Martos, W. Demut-Malinowski, P. Gonzaga); sale: Włoska, Grecka, Tronowa, jadalnia, sypialnia, gabinet Fonarik; cenne meble i porcelana (m.in. serwis Gurjewski, 1807 z ces. manufaktury porcelany). W parku ang. (1777–1828) liczne pawilony, m.in.: Trzech Gracji, Świątynia Przyjaźni, Ptaszarnia, ponadto kolumna Apollina, pomnik Rodziców — wszystkie wg projektu Camerona; mostki, rzeźby dekoracyjne.
