Partia Pracy
 
Encyklopedia PWN
Partia Pracy, ang. Labour Party,
nowozelandzka partia polit.; utworzona 1916 z połączenia różnych grup socjalist. i związkowych oraz Zjednoczonej Partii Pracy (zał. 1910) i Partii Socjaldemokr. (zał. 1913);
jednym z założycieli i długoletnim przywódcą był P. Fraser; od 1930 reprezentowana w parlamencie, 1935 po raz pierwszy przejęła władzę; we wczesnym okresie działała na rzecz ustawodawstwa socjalnego, ochrony mniejszości społ. (zwłaszcza Maorysów), uspołecznienia banków i środków masowego przekazu; ob. ewoluuje w kierunku liberalizmu gosp.; w latach 80. zaangażowała się w ustawodawstwo antynuklearne i ochronę środowiska oraz dążenie do większej niezależności od USA w polityce zagr.; skupia część klasy robotniczej, drobną i średnią burżuazję oraz część klasy średniej; jedna z 2 gł. partii Nowej Zelandii; pozostaje w opozycji do Nowozelandzkiej Partii Narodowej (różnice programowe między nimi stopniowo zanikają); rządząca 1935–49, 1957–60, 1972–75, 1984–90 i 1999–2008.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia