Panama. Gospodarka

Panama. Gospodarka.

Kraj rozwijający się; gospodarka Panamy należy do bardziej stabilnych w Ameryce Środkowej, ale poziom życia społeczeństwa jest niski, szacuje się, że ok. 40% ludności żyje poniżej poziomu ubóstwa. Największy udział w tworzeniu produktu krajowego brutto mają usługi (77%, 2007), w tym obsługa Kanału Panamskiego, finanse, bankowość, handel w strefie wolnocłowej w Colón (przejściowy zastój 2000–03); rolnictwo dostarcza 6,6% PKB, a przemysł 16,4%; produkt krajowy brutto na 1 mieszkańca wg parytetu siły nabywczej wynosi 10,3 tys. dolarów USA. Znaczne dochody przynosi rejestr obcych statków (Panama należy do krajów taniej bandery).

Przemysł.

Bogactwa miner. eksploatowane w niewielkim stopniu; wydobycie soli kam., rud żelaza, manganu, złota. Produkcja energii elektrycznej 5,4 mld kW·h — w elektrowniach wodnych (największa na rz. Chepo zw. Bayano, we wschodniej części kraju) i cieplnych. Z przemysłu przetwórczego rozwinięty gł. przemysł spoż. (cukr., mleczarski, piwowarski, tytoniowy i owocowy), poza tym włók., drzewny, materiałów bud. (cementowy); w Colón rafineria ropy naft. (przetwarza ok. 10 mln t ropy rocznie, zaopatruje w paliwo statki przepływające Kanał Panamski); największe ośr. przem.: Colón (wraz ze strefą wolnocłową) i Panama.

Rolnictwo.

Użytki rolne zajmują ok. 29% pow. kraju; przeważają małe, drobnotowarowe gospodarstwa rolne, ponadto wysokotowarowe plantacje i farmy hodowlane; uprawa, gł. na eksport: bananów, trzciny cukrowej, kawowca i, w mniejszym stopniu, kakaowca; gł. żywieniowe rośliny uprawne: ryż, kukurydza, ziemniaki, warzywa; mniejsze znaczenie ma uprawa tytoniu, palmy kokosowej i owoców (pomarańcze, awokado, mango, ananasy); hodowla gł. bydła; eksploatacja lasów (gł. mahoń); rośnie rola rybołówstwa (305 tys. t, 2004) — przybrzeżne połowy tuńczyków, krewetek, homarów oraz perłopławów (Wyspy Perłowe).

Turystyka.

2005 Panamę odwiedziło 621 tys. turystów zagr., gł. z USA, Kolumbii i Kostaryki, a wpływy z turystyki wyniosły 903 mln dol. USA.

Transport i łączność.

Sieć komunik. słabo rozwinięta, zwłaszcza we wschodniej części kraju; 11,6 tys. km dróg, w tym ponad 1/3 o utwardzonej nawierzchni; gł. szlak transportowy stanowi Droga Panamer. (545 km), łącząca Panamę z krajami sąsiednimi; dł. linii kol. wynosi 355 km (gł. koleje wąskotorowe); gł. porty mor.: Panama, Cristóbal, Colón i Balboa; gł. port lotn. — Panama (Tocumen); nośność floty handl. 220 mln DWT (2005) — tworzy ją prawie 5,5 tys. jednostek zarejestrowanych w Panamie przez ponad 70 krajów (najwięcej z Japonii, Grecji, Chin i Tajwanu); dobrze rozwinięta łączność; 420 tys. abonentów telefonii stacjonarnej; w użytkowaniu 1,4 mln telefonów komórkowych (2005).

Handel zagraniczny.

Wartość eksportu (łącznie ze strefą wolnocłową) 7,5 mld dol. USA (2005), importu 8,7 mld dol. USA; eksport: gł. bananów (ponad 20% wartości wywozu), krewetek, cukru i odzieży; import: maszyn i urządzeń, paliw, chemikaliów, żywności; wymiana handl. gł. z USA, Holandią, Hiszpanią, Kostaryką.