Palowie
 
Encyklopedia PWN
Palowie,
dynastia panująca VIII–XII w. w północno-wschodnich Indiach (gł. Bengal i Bihar);
założycielem dynastii był Gopala, lokalny wódz, który umocnił swoje wpływy korzystając z okresu anarchii; jego następca, Dharmapala (rządził ok. 770–810), rozszerzył znacznie obszar królestwa, przez pewien czas sprawował kontrolę nad Kanaudź; wpływy Palów osiągnęły największy zasięg za czasów Dewapali (810–850), który podejmował wyprawy na północ, do Bengalu oraz na Dekan; po jego śmierci potęga Palów podupadła; ponownie władzę dynastii wzmocnił Mahapala I (998–1038), którego wpływy sięgały Benaresu; ostatni z wybitnych władców dynastii Palów — Rampala (1077–1120), usiłował umocnić swą władzę w Bengalu i rozszerzyć ją na Orisę i Asam; po jego śmierci Palowie znajdowali się u władzy jeszcze przez 40 lat, ale stopniowo ulegali wzrastającej potędze Senów; Palowie wspierali buddyzm, misjonarze z ich królestwa przyczynili się do rozszerzenia wpływów tej religii w Tybecie; z ich czasów pochodzą doskonałe rzeźby z kamienia i metalu.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia