Orlickie, Góry
 
Encyklopedia PWN
Orlickie, Góry, czes. Orlické hory,
pasmo górskie w Sudetach Środkowych, w Czechach (ok. 340 km2) i w Polsce (niewielka północna część — ok. 20 km2), oddzielone od Gór Bystrzyckich głębokimi dolinami Bystrzycy Dusznickiej i Dzikiej Orlicy;
najwyższy szczyt Velká Deštná, 1115 m; do Polski należy północno-wschodnia część gór z granicznym szczytem Orlica, 1084 m; dzięki dużej odporności skał (zmetamorfizowane gnejsy i łupki prekambryjskie) Góry Orlickie są słabo rozczłonkowane, mają szeroką, wyrównaną wierzchowinę z kopulastymi szczytami i łagodnymi stokami; porośnięte lasami świerkowymi; region turystyczny; po polskiej stronie ośrodek wypoczynkowy i sportów zimowych — Zieleniec, u podnóża — uzdrowisko Duszniki Zdrój.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia