Oman. Gospodarka
 
Encyklopedia PWN
Oman. Gospodarka.
Podstawą gospodarki Omanu jest eksploatacja ropy naftowej; wpływy z eksportu ropy przeznacza się na rozwój górnictwa ropy naftowej i surowców nienaftowych, budownictwa, transportu, inwestycje zagraniczne oraz na tworzenie infrastruktury społecznej (oświata, służba zdrowia). W latach 1996–2000 rozpoczęto prywatyzację sektora państwowego i otwarcie gospodarki dla zagranicznych inwestorów (porozumienia z 2005 przewidują rozbudowę sektora energetycznego i sieci telefonii komórkowej) oraz program rozwoju lokalnego rynku pracy (głównie szkolenia zawodowe) celem ograniczenia zatrudnienia cudzoziemców; 2000 Oman został członkiem WTO; 2006 zniesienie ceł w handlu z USA; największy udział w tworzeniu produktu krajowego brutto mają przemysł (38,3%) i usługi (59,5%), rolnictwo dostarcza 2,2%; produkt krajowy brutto na 1 mieszkańca wg parytetu siły nabywczej wynosi 24 tys. dolarów USA (2007).
Przemysł. Złoża ropy naft. występują w północnej części kraju, na południe od gór Al-Dżabal al-Achdar oraz na południowy zachód od Maskatu; wydobywa się również gaz ziemny, rudy miedzi (w pobliżu m. Suhar) oraz marmur i gips. Przemysł przetwórczy stopniowo rozwijany; w rozbudowie przemysł rafineryjny (rafineria w porcie Mina al-Fahl), hutnictwo miedzi (kombinat miedziowy w Suhar) oraz przemysł energ., cementowy i odsalania wody mor.; w małych prywatnych zakładach wytwarza się materiały budowlane i artykuły spoż.; dużą rolę odgrywa rzemiosło, zwłaszcza tkactwo i budowa łodzi.
Rolnictwo. Rolnictwo słabo rozwinięte; użytki rolne zajmują 5% pow. Omanu, przy czym grunty orne i sady — tylko 0,3%; produkcja roślinna zależy od sztucznego nawadniania; uprawia się gł.: palmę daktylową, lucernę, bananowce, trzcinę cukrową oraz warzywa, tytoń i niewielkie ilości zbóż (pszenicę, sorgo); zbiór trawy alfa; hodowla kóz, owiec, bydła, drobiu i wielbłądów. W wodach przybrzeżnych połów ryb, skorupiakówi gąbek.
Transport i łączność. Sieć transportowa w rozbudowie, gł. transport samochodowy i przesyłowy; rurociągi (dł. ok. 7 tys. km) łączą pola naft. z portami wywozowymi ropy Mina al-Fahl i Sajh al-Malih; dł. sieci drogowej 35 tys. km, gł. szlak komunik. stanowi autostrada Maskat–Salala (port nad M. Arabskim) o dł. 550 km; gł. porty mor.: Maskat, Rajsut, Matrah; międzynarodowy port lotniczy w Maskat. Nowoczesny system łączności, rozbudowywana sieć telefoniczna; 265 tys. abonentów telefonii stacjonarnej (2005); w użytkowaniu 1,3 mln telefonów komórkowych.
Handel zagraniczny. Wartość eksportu 17,1 mld dol. USA (2005), importu 9,0 mld dol. USA; gł. artykuły eksportowe: ropa naft. i gaz ziemny (ok. 80% wartości wywozu), miedź, ryby, tytoń, tekstylia; import maszyn, sprzętu transportowego, artykułów przem., żywności; gł. partnerzy handl.: Japonia, Zjedn. Emiraty Arab., Ciny, Korea Południowa.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia