Obłoki Magellana
 
Encyklopedia PWN
Obłoki Magellana,
astr. dwie najbliższe galaktyki, zw. Wielkim Obłokiem Magellana i Małym Obłokiem Magellana;
widoczne gołym okiem na południowym niebie jako mgliste, świecące obłoki. Wielki O.M. jest galaktyką nieregularną lub późnego typu spiralnego w gwiazdozbiorze Złotej Ryby, odległą o ok. 143 tys. lat świetlnych od Układu Słonecznego; rotuje wokół własnej osi z okresem 250 mln lat; zawiera ok. miliarda gwiazd; bogaty w gromady kuliste zarówno młode (wiek ok. 10 mld lat), jak i stare (wiek ok. 12 mld lat) oraz mgławice planetarne. Mały O.M. jest galaktyką nieregularną w gwiazdozbiorze Tukana, odległą o ok. 196 tys. lat świetlnych; przypuszczalnie składa się z 2 galaktyk położonych jedna za drugą (dalsza znajduje się ok. 32 tys. lat świetlnych za gł. częścią Małego Obłoku Magellana). Wielki O.M. i Mały O.M., tak jak nasza Galaktyka, należą do Grupy Lokalnej i prawdopodobnie są ze sobą powiązane ewolucyjnie. Oba O.M. odkryła dla Europejczyków 1519 wyprawa F. Magellana, a nazwę nadał im uczestnik wyprawy, Włoch A. Pigafetta.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Gwiazdy, rodzinny portret rodzących się gromadnie gwiazd w Małym Obłoku Magellanafot. NASA
Narodziny gwiazd w Wielkim Obłoku Magellana fot. M. Heydari-Malayeri (Paris Observatory)/NASA
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia