O’Connell Daniel
 
Encyklopedia PWN
O’Connell
[əukọnəl]
Daniel Wymowa, zw. Wyzwolicielem, ang. Liberator, ur. 6 VIII 1775, k. Cahirciveen (hrab. Kerry), zm. 15 V 1847, Genua,
irlandzki przywódca narodowy.
Prawnik, wybitny mówca, wysunął się na czoło ruchu walczącego o polit. równouprawnienie katolików; 1823 zał. Stow. Katol., 1828 wybrany do bryt. Izby Gmin; jako katolik nie mógł w niej zasiąść, lecz swą działalnością wymusił uchwalenie 1829 aktu emancypacji katolików i wszedł do parlamentu; 1841–42 pierwszy katol. burmistrz Dublina; popierał rządy wigów, licząc na polit. reformy z ich strony; zawiedziony, 1840 zał. Stow. na Rzecz Odwołania Unii, chciał wymusić rozwiązanie unii brytyjsko-irl. legalnymi metodami działania: wygłaszał mowy, organizował masowe wiece (1843 — tzw. rok odwołania); gdy ustąpił wobec bryt. demonstracji siły, zaczął tracić wpływy na rzecz radykalnych przywódców Młodej Irlandii i zrezygnował z polit. aktywności.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia