Norweska Partia Pracy
 
Encyklopedia PWN
Norweska Partia Pracy, Det norske Arbeiderparti (DNA),
norweska partia polit., zał. 1887;
1919–23 czł. Międzynarodówki Komunist.; 1923 przyjęła program reformistyczny (jej lewe skrzydło dokonało secesji, tworząc Komunist. Partię Norwegii); zyskała poparcie większości robotników i części warstw średnich oraz wpływy w związkach zaw. i ruchu spółdz.; od 1927 nieprzerwanie najsilniejsza partia w parlamencie; socjaldemokr.; rządząc prawie nieprzerwanie 1935–81 (1940–45 rząd na wychodźstwie w Londynie), potem 1986–89 i 1990–97, realizowała koncepcję tworzenia państwa bezpieczeństwa socjalnego; 1935–40 prowadziła politykę neutralności, po II wojnie świat. zdecydowała się na sojusz Norwegii z Zachodem; od lat 60. wielokrotnie opowiadała się za przystąpieniem Norwegii do EWG (od 1993 — do UE); kolejni premierzy z DNA m.in.: J. Nygaardsvold, E. Gerhardsen, T. Bratteli, G.H. Brundtland; rządząca ponownie 2000–01, 2005–13 (premier J. Stoltenberg); 1945–97 uzyskiwała w wyborach 35–48% głosów, 2001 — 24%, 2005 — 33%.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia