Ningxia
 
Encyklopedia PWN
Ningxia, Ningsia Wymowa, Region Autonomiczny Ningxia Hui, Ningxia Huizu Zizhiqu,
region autonomiczny w północnych Chinach, w środkowej części dorzecza Huang He;
pow. 66,4 tys. km2; 6,9 mln mieszk. (2018), gł. Chińczycy (Han) i Dunganie (Huizu, ok. 30%); ośrodek administracyjny Yinchuan. Większą część powierzchni zajmuje równinna kotlina Yinchuan (wzniesiona średnio ponad 1000 m), przechodząca ku północnemu wschodowi w wyż. Ordos, a ku południowemu wschodowi w Wyż. Lessową; od północnego zachodu i zachodu kotlina otoczona górami (Helan Shan, wysokość do 3600 m); klimat umiarkowany ciepły kontynent., skrajnie suchy; średnia temp. w styczniu wynosi –10°C, w lipcu 23°C; średnia roczna suma opadów ok. 100 mm; opady gł. letnie; w okresie wiosennym burze pyłowe; roślinność pustynna i półpustynna; na południu suche stepy bylicowe i ostnicowe. Podstawą gospodarki jest rolnictwo; grunty orne, w części nawodnione, zajmują ok. 14% pow. regionu; uprawia się ryż, pszenicę, proso, kukurydzę, gaolian, z roślin przem. — bawełnę, len, sezam, buraki cukrowe; ponadto uprawa roślin leczn.; hodowla owiec, wielbłądów, koni oraz bydła. Różnorodne zasoby bogactw naturalnych (ropa naftowa, rudy żelaza i metali nieżel., srebro, fosforyty, kaolin), eksploatacja jedynie węgla kam. (na północy w Shizuishan) i soli kam.; w m. Qingtongxia, nad Huang He, zapora wodna z elektrownią (270 MW); przemysł włók., spoż. (zwłaszcza tłuszczowy), skórz., cementowy; ponadto zakłady przemysłu maszyn., metal., chem. oraz hutnictwo żelaza; wyrób dywanów. W komunikacji gł. rolę odgrywa transport samochodowy i juczny; przez N. przechodzi linia kol. Baotou–Lanzhou.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia