Nanak

Nanak, Nānak, Guru Nanak, Nanak Dew, Baba Nanak, Nanak Śah, Nanak Sahib, ur. 15 IV 1469, Talwandi Rai Bhoi (ob. Nankana Sahib k. Lahaur, Pakistan), zm. 22 IX 1539, Kartarpur,

indyjski reformator rel. i poeta, tworzący w języku pendżabskim;

twórca sikhizmu, pierwszy z dziesięciu guru sikhijskich; pochodził z rodziny hinduskiej; po wieloletnich, rel. wędrówkach zał. w Kartarpurze (Pendżab) wspólnotę sikhów jednoczącą ludzi różnych kast i wyznań; w swych poglądach Nanak godził zasady rel. hinduizmu (pojęcia karmana, sansary, mokszy) i islamu (głosił istnienie jedynego Boga); kontynuując filoz. myśl Ramanudźi (bhakti), wskazywał drogę do zjednoczenia się z Bogiem w całkowitym oddaniu i miłości do niego oraz prowadzeniu uczciwego, pracowitego życia; nauki swe przekazywał w formie hymnów rel., zebranych później w księdze Guru Granth (najbardziej znany hymn Dźap dźi, wykładnia doktryny sikhijskiej).

Guru Nanak (portret w centrum), gurdwara sikhijska Śri Guru Nanak Dew Dźi w Manikaran, w miejscu medytacji Guru Nanaka (Indie)