Namibia. Gospodarka
 
Encyklopedia PWN
Namibia. Gospodarka.
Stosunkowo dobrze rozwinięty kraj afrykański — produkt krajowy brutto wg parytetu siły nabywczej na 1 mieszkańca wynosi 11,2 tys. dolarów USA (2017). Podstawą gospodarki jest eksploatacja bogactw mineralnych, hodowla oraz rybołówstwo; struktura wytwarzania PKB (2016): przemysł (głównie górnictwo) 26,3%, rolnictwo 6,7%, usługi 67,0%, m.in. znacznie rozwijająca się turystyka (wpływy 426 mln dolarów USA w 2005, kiedy kraj odwiedziło 695 tys. turystów zagranicznych).
Przemysł. Przemysł zatrudnia 14% czynnych zawodowo (2013). Namibia jest ważnym świat. producentem diamentów (2 mln karatów — 1999) i największym w świecie producentem diamentów jubilerskich (ok. 30% świat. produkcji); diamenty wydobywa się na południowym wybrzeżu między m.: Lüderitz i Oranjemund oraz spod dna oceanicznego; duże znaczenie mają także rudy uranu, którego Namibia jest czołowym świat. producentem (największa w świecie odkrywkowa kopalnia rud uranu znajduje się na północny wschód od m. Swakopmund); ponadto eksploatacja rud ołowiu, cynku, miedzi i kadmu (w północnej części Namibii — gł. ośr. Otavi i Tsumeb) oraz rud cyny w Uis, a także soli kam., złota i srebra. Produkcja energii elektr. 1,5 mld kW·h (2003). Przemysł przetwórczy skupiony gł. w Windhuk (2/3 produkcji przem.) ogranicza się niemal wyłącznie do przetwórstwa surowców roln. (przemysł mięsny, skórz., obuwn., rybny, włók.) i górniczy (rafinacja ołowiu i miedzi w Tsumeb).
Rolnictwo. Rolnictwo zatrudnia 31% ludności zawodowo czynnej (2013); brak wody uniemożliwia uprawę ziemi poza niewielkimi obszarami na północy i północnym wschodzie; grunty orne stanowią 1% pow. kraju, pastwiska 46,2% (2018); pasterstwo bydła (3,0 mln sztuk, 2020), owiec (1,4 mln), w tym karakułowych, kóz; duże znaczenie ma rybołówstwo (330 tys. t, 2020); jedne z najbogatszych łowisk oceanicznych na świecie, gł. dorsze, makrele, sardele; nadmierna eksploatacja i zmniejszenie zasobów spowodowały w latach 90. XX w. wprowadzenie kwot połowowych w 200-milowej strefie ekon.); produkcja żywności pokrywa zaledwie połowę zapotrzebowania krajowego; uprawa: prosa, kukurydzy oraz żywieniowych roślin bulwiastych.
Transport i łączność. Linie kol. (wąskotorowe, 2,6 tys. km, 2014) łączą porty z ośr. górniczym Tsumeb, stolicą i siecią kolei RPA; sieć drogowa stosunkowo dobrze rozwinięta tylko na północy kraju — łącznie 48,9 tys. km (w tym 16% o utwardzonej nawierzchni; 2018); dużą rolę odgrywa transport lotn. (112 różnego rodzaju lotnisk, w tym międzynar. Eros w Windhuk; 2021); gł. porty: Walvis Bay (ponad 50% przeładunków Namibii), Lüderitz, Swakopmund. Stosunkowo nowoczesna, choć rzadka sieć telefoniczna; 140,4 tys. abonentów telefonii stacjonarnej; w użytkowaniu 2,9 mln telefonów komórkowych (2020).
Handel zagraniczny. Wartość eksportu 3,6 mld dol. USA (2020), import 4,5 mld dol. USA; eksport gł. diamentów (ponad 40% wartości eksportu), ryb i przetworów rybnych, rud metali, mięsa (gł. wołowego), skór karakułowych; import żywności, paliw, maszyn i urządzeń, środków transportu, produktów chem.; handel gł. z RPA (połączenie unią celną), Angolą, Hiszpanią, Wielką Brytanią.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia