Nabu
 
Encyklopedia PWN
Nabu, Nabium, bibl. Nebo,
babiloński bóg opiekuńczy pisarzy i piśmiennictwa;
syn Marduka, wynalazca pisma; zapisywał tablice przeznaczenia (losu) świata i ludzi; małżonek Taszmetum [‘rozum’], był uważany także za bóstwo mądrości; z czasem stał się najważniejszym, oprócz Marduka, bogiem Babilonu, czczony zwłaszcza w okresie nowobabilońskim (1. poł. II tysiącl. p.n.e.); jego kult przetrwał do ok. II w. p.n.e.; gł. ośr. kultu Nabu była Borsippa.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia