Mołotow Wiaczesław M.
 
Encyklopedia PWN
Mołotow Wiaczesław M., właśc. W.M. Skriabin, ur. 9 III 1890, Kukarka (gubernia wiacka), zm. 8 XI 1986, Moskwa,
polityk sowiecki.
Od 1906 w SDPRR(b); współzał. (1912) i redaktor „Prawdy”; 1917 uczestnik przewrotu bolszewickiego w Piotrogrodzie; od 1921 czł. KC, od 1926 — Biura Polit. KC WKP(b), poplecznik Stalina w walce z L. Trockim i N. Bucharinem; 1930–41 premier ZSRR, gorliwy realizator wielkiej czystki; 1939–49 min. spraw zagr.; negocjator sojuszu polit. z Niemcami i sygnatariusz paktu Ribbentrop–Mołotow (układy sowiecko-niemieckie 1939); w czasie wojny niem.-sowieckiej 1941–45 zast. przewodniczącego Państw. Kom. Obrony, negocjator układów sojuszniczych z Wielką Brytanią i USA 1942; zapoczątkował zimną wojnę w dyplomacji (konferencja w Moskwie i Londynie 1947, kryzys berliński 1948–49); od 1949 w niełasce u Stalina; od 1953 ponownie min. spraw zagr.; 1957 usunięty z władz partyjnych; 1957–60 ambasador ZSRR w Mongolii, 1960–62 na czele przedstawicielstwa ZSRR w Agencji Energii Atom. w Wiedniu.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Teherańska konferencja, (28 XI–1 XII 1943); siedzą od lewej: Józef W. Stalin, Franklin D. Roosevelt i Winston Churchill;fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Poczdamska konferencja, 17 VII–2 VIII 1945, siedzą od lewej: Clement Attlee, Harry Truman i Iosif W. Stalin ; stoją: admirał William Leahy, Ernest Bevin, James Byrnes i Wiaczesław Mołotow.fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia