Mohawkowie
 
Encyklopedia PWN
Mohawkowie,
Indianie Ameryki Północnej z grupy Irokezów;
ok. 40 tys. (1994), w tym ok. 15,5 tys. w USA; w okresie wczesnokolonialnym mieszkali na terenie dzisiejszego stanu Nowy Jork między rzekami Mohawk, Hudson i Św. Wawrzyńca; obecnie żyją głównie w prowincji Ontario i Quebec (Kanada) oraz w stanach Nowy Jork i Oklahoma (USA); należli do słynnej Ligi Irokezów i odgrywali w niej znaczną rolę; począwszy od XVII w. część M. zaczęła się osiedlać na terenie Kanady w pobliżu Montrealu, inna grupa w XIX w. powędrowała do Ohio, a potem do Oklahomy; po powstaniu USA, M. będący sojusznikami Anglików, zdecydowali się osiedlić w rezerwatach Kanady pod patronatem Wielkiej Brytanii; dawniej zajmowali się myślistwem i kopieniactwem a także zbieractwem i rybołówstwem; u M., podobnie jak u innych Irokezów, system społeczny był oparty na zasadach matrylinearnych (pokrewieństwo ustalane w linii matki); dla ich budownictwa były charakterystyczne tzw. długie domy, zamieszkiwane przez kilka rodzin należących do jednego klanu; zespoły takich domów tworzyły wielkie osady, które zanikły w XVIII w.; M. słyną od stu lat jako wytrawni robotnicy montujący konstrukcje stalowe na dużych wysokościach.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia