Magurski Park Narodowy

Magurski Park Narodowy,

park nar., zał. 1 I 1995, obejmujący pasmo Magury Wątkowskiej (wysokość do 847 m n.p.m.) oraz pasma wzgórz leżących na południe od niej, w Beskidzie Niskim, pow. 19 439 ha (2008);

Rok założenia parku: 1995

Województwo: podkarpackie, województwo

Powierzchnia (stan na XII 2007): 19 437,9 ha (od 2009)

Powierzchnia ochrony ścisłej (stan na XII 2007): 2 407,7 ha (od 2007)

Powierzchnia otuliny (stan na XII 2007): 22 969,0 ha (od 2007)

Strona www: www.magurskipn.pl/

leży w woj. małopol. i podkarpackim; przez park przepływa Wisłoka w jej górnym biegu; w Magurskim Parku Narodowym występuje kilkadziesiąt jaskiń osuwiskowych w piaskowcach magurskich, większość w rejonie Diablego Kamienia k. Folusza i w górze Kamień nad Krempną, największa Jaskinia Geografów w Kamieniu nad Krempną (dł. 31 m); w otulinie, przy granicy Magurskiego Parku Narodowego, w rezerwacie przyrody Kornuty jedna z największych jaskiń pol. Karpat fliszowych Jaskinia Mroczna (dł. 175 m, głęb. 17 m); wsród zbiorowisk roślinnych dominują lasy (zajmują ok. 93% pow.), gł. grądy, olszynka karpacka, łęgi, buczyna karpacka, kwaśna buczyna, bory jodłowe i jodłowo-świerkowe; w faunie ze ssaków m.in. niedźwiedź, żbik, ryś, borsuk, bóbr, kuna, z ptaków — orzeł przedni, puchacz, bocian czarny, z gadów — wąż eskulapa, z płazów — salamandra plamista.

Magurski Park Narodowy, woj. podkarpackie i częściowo małopolskie