Maba, Wadaj, nazwa własna Mabaa,
lud afrykański zamieszkujący na północny wschód od miasta Abéché w Czadzie, przy granicy z Sudanem;
Maba
Encyklopedia PWN
ok. 300 tys. (lata 90. XX w.); język z grupy szari-nil rodziny nilo-saharyjskiej; są muzułmanami; w XV w. zostali podbici przez Arabów; XVII w.–1915 ich ziemie należały do muzułmańskiego państwa Wadaj; w początkach XX w. zostało one podbite przez Francuzów i wcielone do kolonii Czad; M. są rolnikami uprawiającymi proso, kukurydzę, fasolę, orzeszki ziemne; mieszkają we wsiach otoczonych słomianymi płotami, ściany domów są zdobione geometrycznymi wzorami; mężczyźni i kobiety w danej wsi należą do czterech grup wieku; życiem wsi kieruje rada starszych; praktykują obrzezanie chłopców i dziewcząt; rozwinięte rzemiosło (kowalstwo, rymarstwo, garncarstwo).
