Li Tang

Li Tang, Li Xigu, ur. ok. 1050, Heyang (prow. Henan), zm. po 1130,

malarz chiński;

związany z akademią malarską w Bian (ob. Kaifeng) w czasach panowania ces. Huizonga z Północną Dyn. Song, a później szczególnie ceniony artysta odnowionej akademii malarskiej w Lin’an (ob. Hangzhou) w czasach ces. Gaozonga; jeden z najbardziej oryginalnych i utalentowanych malarzy XII w.; malował pejzaże, zwierzęta i postacie ludzkie; często stosował technikę gęsto stawianych kresek, przypominających „cięcia topora” (tzw. wielki i mały topór — fubi cun), która znalazła wielu naśladowców, m.in. Ma Yuan, Xia Gui; najbardziej znane dzieła: Szumiące sosny w wąwozach (1120) oraz Wiatr wśród sosen pośród tysiąca parawanów (1123) — oba w Nar. Muzeum Pałacowym w Tajpej (Tajwan); Jesienne i zimowe pejzaże w świątyni Daitokuji w Kioto.