Leochares
 
Encyklopedia PWN
Leochares, Leōchárēs, żył w IV w. p.n.e.,
rzeźbiarz grecki;
działał ok. 360–320 p.n.e.; wybitny przedstawiciel szkoły attyckiej; współpracownik m.in. Skopasa i Lizypa; tworzył portrety w różnych materiałach i technikach, zwłaszcza posągi bóstw; gł. dzieła — poza dekoracją mauzoleum w Halikarnasie (część fryzu Amazonomachia ok. 350 p.n.e.) — zaginione, m.in. portret Isokratesa (ok. 356 p.n.e.) w Eleusis, chryzelefantynowe portrety Filipa II i jego rodziny w Filipejonie (po 338 p.n.e.) w Olimpii, grupa z brązu Polowanie Aleksandra Wielkiego na lwa (po 320 p.n.e., wspólnie z Lizypem) w Delfach; dyskusyjne autorstwo Leocharesa nie znanych oryginałów: Artemidy Wersalskiej, Ganimedesa porwanego przez orłaApolla Belwederskiego (Muzea Watykańskie).
zgłoś uwagę
Ilustracje
Apollo Belwederski — Museo Pio-Clemente, Watykanfot. L. Zielaskowski /Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia