Lengyel
pisarz węgierski;
[lẹndiel]
József, ur. 4 VIII 1896, Marcali, zm. 14 VII 1975, Budapeszt,
Lengyel József
Encyklopedia PWN
współzał. (1918) KP Węgier, uczestnik rewolucji 1919, której poświęcił powieści Visegrádi utca [‘ulica Wyszehradzka’] (1930) i Prenn Ferenc hányatott élete [‘burzliwe życie Franciszka Prenna’] (1958); po upadku Węg. Rep. Rad na emigracji, najpierw w Austrii i Niemczech, następnie ZSRR; 1938 aresztowany, wysłany do łagru na Syberię, 1955 powrócił do kraju; powieści i opowiadania o charakterze rozrachunkowym (Czarownik 1961, wyd. pol. 1971, Elejetől végig ‘od początku do końca’ 1963), nawiązujące tematycznie do lat emigracji i zesłania; ponadto m.in. powieści hist., baśnie filoz., reportaże, dramaty.
