Lask Emil
 
Encyklopedia PWN
Lask Emil, ur. 25 VIII 1875, Wadowice k. Krakowa, zm. 26 V 1915, k. Turzy Małej nad Sanem (Galicja),
filozof niemiecki;
przedstawiciel badeńskiej szkoły neokantyzmu, uczeń H. Rickerta i W. Windelbanda; od 1905 profesor uniwersytetu w Heidelbergu; przełamał ramy neokantowskiego krytycyzmu i aksjologicznie zorientowanej teorii poznania, tworząc podstawy nowej metafizyki poznania i kultury bliskiej fenomenologii; uzupełnił kategorie bytu Kanta o tzw. kategorie filoz. i określił je jako „formy form”; wywarł istotny wpływ na M. Heideggera; gł. dzieła: Die Logik der Philosophie und die Kategorienlehre (1911), Die Lehre vom Urteil (1912).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia