Lacordaire
fr. kaznodzieja, dominikanin;
[lakordẹ:r]
Jean-Baptiste Henri, ur. 12 V 1802, Ource, zm. 2 XI 1861, Sorèze,
Lacordaire Jean-Baptiste Henri
Encyklopedia PWN
początkowo deista, uczeń J.J. Rousseau; 1824 przyjął katolicyzm; zasłynął jako kaznodzieja wśród warstw oświeconych Paryża dzięki kazaniom głoszonym od 1835 w katedrze Notre Dame; zwolennik polit. liberalizmu, a w sprawach wiary — wierności Rzymowi; przyczynił się do odnowy zakonów benedyktynów i dominikanów we Francji; od 1860 czł. Akad. Fr.; Vie de Saint Dominique (1841), Conférences de Notre-Dame de Paris (t. 1–4, 1844–51).
