Kwieciński Franciszek, pseud. Karwat, Frankowski, ur. 13 IX 1884, Głuszyn k. Nieszawy, zm. 28 V 1942, Magdalenka k. Raszyna,
działacz polityczny, publicysta;
Kwieciński Franciszek
Encyklopedia PWN
1921 uczestnik akcji plebiscytowej i III powstania śląskiego; 1920–37 w NPR, od 1926 czł. Rady Nacz., od 1933 Gł. Kom. Wykonawczego; 1926–27 redaktor „Głosu Codziennego” i 1929–30 „Placówki”; 1930 współorganizator Kongresu Centrolewu w Krakowie; w latach 30. jeden z czołowych przywódców NPR, najbliższy współpracownik K. Popiela, rzecznik zjednoczenia centrowej opozycji; współzałożyciel (1937) Stronnictwa Pracy, wydawca i redaktor „Nowej Prawdy”, „Nowej Rzeczypospolitej” i „Zwrotu”; w czasie okupacji niem. w konspiracji, od X 1939 w tajnym SP (od IV 1940 przewodniczący Kom. Wykonawczego Zarządu Gł.), 1940–41 redaktor „Głosu Warszawy”; działacz Centralnego Kom. Organizacji Niepodległościowych, następnie przedstawiciel SP w Polit. Kom. Porozumiewawczym; 1942 aresztowany i rozstrzelany przez Niemców.
