Kunów
 
Encyklopedia PWN
Kunów,
miasto w województwie świętokrzyskim, w powiecie ostrowieckim, na pograniczu Przedgórza Iłżeckiego i Wyż. Sandomierskiej, nad Kamienną.
Ludność miasta: ogółem — 3 tys. mieszkańców (2019)
Gęstość zaludnienia: 423,9 os/km2 (2019)
Powierzchnia: 7 km2
Współrzędne geograficzne: długość geograficzna: 21°18′E, szerokość geograficzna: 50°59′N
Prawa miejskie: nadanie praw — 1467, utrata — 1870; nadanie praw — 1990
Oficjalne strony WWW: www.kunow.pl
w XIII w.–1769 ośr. włości biskupów krak.; prawa miejskie 1467; w pocz. XVI w. całkowicie zniszczony przez Tatarów; 1535 ponowna lokacja; od XVI w. czynne kamieniołomy piaskowca; do XIX w. znany ośr. rzemiosła kamieniarskiego; w 2. poł. XIX w. podupadł w związku z powstaniem nowego ośr. przem. w Ostrowcu Świętokrzyskim; od 1795 w zaborze austr., od 1809 w Księstwie Warsz., od 1815 w Królestwie Pol.; 1870–1990 pozbawiony praw miejskich; od 1885 połączenie kol.; podczas II wojny światowej 1942 — getto (ok. 500 osób, zginęły w ośr. zagłady w Treblince). Drobny przemysł; późnorenes. kościół (1625–42, wieża ok. 1850), drewniana plebania (1855), dzwonnica (1896, W. Gerson).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia