Kunckel
niem. technolog i hutnik szkła, alchemik, aptekarz;
[kụŋkəl]
Johann, ur. między 1632 a 1637, zm. 1703, Pfaueninsel (Brandenburgia),
Kunckel Johann
Encyklopedia PWN
pochodził ze znanej heskiej rodziny szklarskiej; alchemik na dworze Johanna Georga II w Dreźnie; od 1678 w służbie elektora brandenburskiego Fryderyka Wilhelma — początkowo w hucie Drewnitz, następnie w Hakendam i Pfaueninsel (poczdamskie szkło), prowadził udane eksperymentalne badania nad wytopem szkła kryształowego i rubinowego; autor podręcznika szklarskiego Ars Vitraria experimentalis (wyd. 1 1679, wyd. 2, uzup. 1689), będącego fachowym tłumaczeniem dzieł m.in. A. Neriego i komentarzem do nich, poszerzonym o własne doświadczenia i odkrycia.
