poczdamskie szkło
 
Encyklopedia PWN
poczdamskie szkło,
wyroby hut szklanych, zał. przez Fryderyka Wilhelma w 2. poł. XVII w. w okolicach Poczdamu;
w zał. 1674 hucie w Drewitz prowadzono eksperymentalny wytop szkła kryształowego; od 1678 była kierowana przez J. Kunckela, dla którego 1681 wybudowano hutę-laboratorium na wyspie Hakendamm, a następnie hutę w Pfaueninsel; produkcję sz.p. kontynuowano od 1734 w hucie w Zechlinie; na przeł. XVII i XVIII w. huty te słynęły z produkcji niezwykle czystego, bezbarwnego szkła kryształowego i szkła rubinowego; sz.p. nawiązywały początkowo kształtem do form znanych z kryształu górskiego; później naczynia te uzyskały prosty, tektoniczny i zwarty kształt; sz.p. były zdobione przez szlifierzy i rytowników pracujących w Berlinie, łączących dekorację reliefową z delikatną dekoracją rytowaną (motywy heraldyczne oraz sceny alegoryczne i mitol.); w latach 40. i 50. XVIII w. dodatkowym elementem dekorującym były bogate złocenia.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia