Kumaniecki Kazimierz Feliks, ur. 18 V 1905, Kraków, zm. 8 VI 1977, Warszawa,
syn Kazimierza Władysława, filolog klas., badacz literatury łac.-pol., tłumacz;
Kumaniecki Kazimierz Feliks
Encyklopedia PWN
fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
od 1936 profesor Uniwersytetu Warszawskiego; od 1945 czł. PAU, od 1956 — PAN, od 1969 — Belg. Król. Akad. Nauk, Literatury i Sztuki; w okresie okupacji niem. w ramach akcji N wydawał pismo satyr. „Der Klabautermann”; czynny w tajnym nauczaniu; autor prac m.in. z zakresu literatury gr. i rzym., bizantynistyki, piśmiennictwa pol.-łac. (kryt. wyd. pism retorycznych Filipa Kallimacha 1950, jego epigramatów 1963, zbiorowej edycji dzieł A. Frycza Modrzewskiego 1953–69 i in.); Historia kultury starożytnej Grecji i Rzymu (wyd. 6 1975), Cyceron i jego współcześni (1959), „Literatura rzymska — okres cyceroński” (1977); tłumacz dzieł Salustiusza (wyd. 2 1971), Tukidydesa (wyd. 2 1958), Witruwiusza (1956).
